Sardinië - Fluminimaggiore en Buggeru

We kunnen op deze agriturismo niet eerder ontbijten dan om 08:30uur. Eigenlijk wel zo lekker hoor na zo’n 1,5 week reizen, je staat dus gewoon wat later op. Moeten wel zeggen dat het ontbijt wat minder is dan wat we tot heden gewend waren. Het diner maakt dat dan weer ruimschoots goed. Echt super gegeten. Vanochtend zijn we eerst weer eea aan cultuur gaan opsnuiven. Als eerste stond de “Tempel van Antas” op het programma. Je rijdt er langs, gaat er naar toe maar zoals eerder gememoreerd, we zijn gewoon verwend, hebben het eerder al mooier gezien. Wel heel gaaf om te zien was de eeuwenoude kurkeik met z’n omvang. Nog altijd in beweging! Daarna zijn we naar het oude mijnstadje Buggerru gereden. Deze mijnen zijn inmiddels gesloten maar als je wil kan je enkele ondergrondse tunnels en ruimten bezichtigen. Wij hebben het van buitenaf gefotografeerd. De voormalige haven voor de aan- en afvoer van materialen tbv van de mijnbouw doet nu dienst als jachthaven. Toch wordt er nog wel  gebruikt gemaakt van een kleine vissersvloot. En gelukkig maar want nu konden voor de lunch lekker een deeltje van de dagvangst verorberen. Na dit gedaan te hebben hebben we iets buiten Buggerru een strandje gevonden om lekker uit te buiken. 

Het spreekwoord luidt toch “Een ezel stoot zich in het algemeen NIET ………..!” Nou mij overkwam het 4 jaar geleden op de laatste dag in Canada en nu halverwege langs een strandweg in zuidwest Sardinië. Je kent het hè, even de spullen pakken uit de achterbak om het strand op te gaan. Sleutels op de vloer gelegd omdat je je handen vrij moet hebben. Op de automaat gooi je de achterklep dicht. Het moment dat je de centrale vergrendeling hoort gaan, voel je in je zak. “Oh nee hè, niet weer …. dus wel! Even #@$/&@%” Mar sloeg haar ogen ten hemel, maar hield gelukkig haar lippen op elkaar. Nou ga maar niet uitleggen wat er in Italië voor komt kijken voordat je de “Soccorso Stradale (Italiaanse wegenwacht)” bij je auto hebt staan. Gelukkig hebben we vakantie en waren er een handvol behulpzame Sardijnen! Kortom wat later ca 20:30uur kwamen we, een hele ervaring rijker, weer bij onze agriturismo aan. Konden nog net mee eten. 

Om weer helemaal in de relaxmodus te raken ben ik vervolgens met een “Montecristo” en een mezzo Vino rosso op ons balkonnetje gaan zitten. Gaat snel dan hoor!

Later…