USA - Van Mammoth lakes naar Las Vegas

‘Yes’ we zijn er hoor! Las Vegas in het Tropicana Inn Hotel. Op de 9e verdieping en als we uit het raam kijken zien we zo de kop van Tiesto steeds groot voorbij komen op de billboards. Het hotel zit echt op de hoek van de strip. Top! Het belooft wat voor de komende dagen.

Wat ging er aan vooraf want het was echt een meer dan fantastische dag. 

Zoals gewoonlijk, lekker ritme hoor, om 07:00uur  het wekkertje. Rustig aan alles ingepakt en ingeladen, reden we om 08:00uur weg bij het skioord vandaan. We hadden als tip mee gekregen om bij het ‘lekkere' bakkertje in Mammoth Lakes village broodjes te kopen. We hebben er inderdaad heerlijk ons ontbijt met koffie genuttigd en ook nog broodjes voor onderweg meegenomen. Jullie weten het hé “boekhoudertje” want hadden nog een broodje gezond van gisteren in de koeling bij ons. Ik nam voor onderweg van die lekkere croissants met bacon, ham, worst en ei! Tja, wist ook niet dat Marianne die te vet vindt. Of toch wel…..! Broodje gezond ging naar……? Daarna een drankenwinkel binnen gegaan en een piepschuim koelbox en 3kg ijs voor $ 8,00 aangeschaft. Lekker zodat we de 1,5ltr flessen water en flessen wijn die we met ons meesjouwen koel kunnen bewaren. We wilden immers door Death Vally rijden en goed voorbereid op pad gaan. Wij hebben vandaag 122F aangetikt (is gewoon 50gr C)
Je kunt er ook omheen via Highway 95 maar wij hebben gekozen om eerst de 395 South te nemen en vervolgens Highway 190 dwars door de woestijn heen. Zijn zo blij dat we dit gedaan hebben. Wat een ongelofelijke mooie route is dit. Death Vally bestaat behalve uit woestijn ook uit bergmassief, rotsen,  canyons en zandduinen. Zijn o.a. bij de zoutvlakten van ‘Badwater op het laagste punt van de USA geweest (-/- 86m1 onder zeeniveau). Daarna de autoroute door de rotsen heen bij ‘Artist ’s  Drive’ waar je een ongelofelijk pallet van kleuren in de rotsformaties hebt. En voor ons het meest spectaculaire ‘Zabriskie punt' met de opgedroogde rivierbeddingen. Je komt woorden tekort om te beschrijven hoe bijzonder en mooi dit allemaal is. Rijdt je daar saampjes, soms waan je jezelf helemaal alleen, door al dit moois. Geluksmomentjes noemen wij dit! Ik knijp mezelf dan altijd even,  hahaha! Hoeveel mooier kan het allemaal nog. En we zijn pas een week onderweg!

Tja, en dan kom je Las Vegas binnen rijden. Superlatieven tekort. Maar dat is voor het volgende verslag.

Later…