Dag 6 Gletsjerwandeling en bezoek aan het Gletsjermeer

Om te beginnen even iets heel anders. Heb een Chromecast van Google meegenomen. Gisterenavond geïnstalleerd zodat we vanochtend de trainingen van Max konden kijken via Viaplay. Vanavond dus training 3 en de kwalificatie. Fantastisch toch dat dit allemaal kan.

Vanochtend konden we lekker rustig aan doen. We hoefden ons pas om 09:20uur te melden bij ‘Icelandic Mountain Guides’ voor onze gletsjerwandeling. Lekker gedoucht, deze keer geen luchtjes hahaha. Na het ontbijt zijn we naar de organisatie van de trekking gereden. Dit ligt op zo’n 5km bij ons hotelletje vandaan.

Kennis gemaakt met onze ‘gids Marianne’ en allerlei equipment en uitleg van haar gekregen. Om 09:45uur vertrokken we met de bus naar de verderop gelegen gletsjer in het Vatnajökull national park. Het was vandaag echt ‘Girlpower” die ons de weg wezen. Ik schat de meiden in tussen de 25 en 30 jaar. De chauffeuse denderde over de rotswegen heen en het kostte haar geen enkele moeite. Ze hadden van die toepasselijke ‘Tour of Duty’ muziek opstaan. Geweldig.

Aan de voet van de gletsjer nam Marianne (de gids) het initiatief over, we deden onze ‘Crampons’ (speciale ijzers) voor onder je schoenen aan en extra uitgerust met harnas, helm en ijsbijl leidde ze ons het ijs op. Ze is ook ‘Ranger’ in het dagelijks leven in de natuurparken. Leuke, vlotte en gezellige meid. Aangezien we vooraf eventuele fysieke ongemakken aan moesten geven, liep Mar achter onze gids en was bepalend voor het tempo. Deed ze heel goed. Tot heden ben ik ook zeker trots op haar want we hebben toch al aardig wat geklommen en geklauterd met d’r nieuwe knie. 

Onze gids Marianne heeft gedurende de tocht uiteraard e.e.a. verteld over het ontstaan van de gletsjer maar eigenlijk nog meer over de aftakeling door de opwarming van de aarde. Het ging haar echt aan d’r hart. Als je de sleuven en groeven in de rotswanden ziet waar hij ooit gelegen heeft en in wat voor tempo (50 tot 100m p/jaar) hij wegsmelt dan is er echt wat aan de hand. Al met al prachtige wandeling van ± 2 uur gemaakt en opnieuw een fantastische ervaring rijker. 

Daarna zijn we naar het gletsjermeer Jökulsárlón gereden. Dit was op voorhand een van de meest gewenste plekken waar we naartoe wilden. Het meer is diep genoeg voor de gletsjer om af te kalven, dus daarom drijven er van die ijsbergen op het meer. Uiteindelijk drijven ze dan weg via de rivier naar de Atlantische Oceaan. De botsing van zoet water, zee en ijs is onwijs gaaf. We hebben ook nog zeehonden gezien in het meer. Prachtige plaatjes geschoten vinden wij.

We hadden eigenlijk ook nog een derde hoogtepunt voor ogen vandaag. Kaap Ingólfshöfði aan de kust. Dit natuurgebied is de thuisbasis van duizenden nestelende zeevogels, zoals papegaaiduikers en andere grote zeevogel (Steltloper). Nou dat was een miskleun, je gaat daar op gezette tijden (i.v.m. getijde) met tractor en platte wagen naartoe, anders moet je zwemmen. Wij hadden zoiets dat gaan we ook nog effe bekijken, echt niet! We hopen dat we online nog in kunnen schrijven voor morgen. We gaan het zien, we hebben namelijk ook gehoord dat ze zelf ook op vakantie zijn. Misschien dat we ze nog ergens anders op het eiland kunnen spotten.

Het was een mooie, indrukwekkende en ijzige dag. Maar dat kunnen jullie aan de foto’s wel zien.

Later…