Dag 8 Dagje van de Oostfjorden

Wat was het lekker om gisterenavond nadat we terugkwamen van een restaurantje om de glorietocht van Max Verstappen op Spa Francorchamps te kijken. Kan toch haast niet meer mis zou je zeggen. Nu titelprolongatie in Zandvoort, zou helemaal geweldig zijn.

Vandaag wat later opgestaan want we hadden een rustig dagje ingepland. We zitten midden in de Oostfjorden dus wilden er max. twee gaan bekijken. Na het ontbijt op pad. We dachten we gaan Pa Witteman even bellen vanuit de auto. Zogezegd, zo gedaan. Was heel gezellig als altijd aan de telefoon (lekker lullen natuurlijk zoals alleen een Witteman dat kan) maar we misten wel prompt de afslag en kwamen daar pas achter toen we de telefoon ophingen en beiden zoiets hadden van ‘Volgens mij klopt er iets niet’.

Teruggereden en de weg ingeslagen naar ons 1e fjord. Het Seyðisfjörður fjord ontstaan door een gletsjer uit de ijstijd. Aan de haven is er een leuk plaatsje met in alle kleuren voorziene houten huizen in Noorse stijl. Die maakt dit dorp wel apart. Er is hier ook een prachtige regenboogstraat. In de zomer heeft dit naam gemaakt als kunstenaarsdorp, dus trekt uiteraard kunstenaars maar ook muzikanten. Nog even leuk gesproken met zo’n muzikant uit Argentinië.

Vervolgens was het plan om naar het fjord bij Mjóifjörður te gaan. We hadden onze dag niet want hier hebben wij ook weer de afslag gemist (Tja ….) Dus we reden door en kwamen uit bij het fjord Neskaupstaður. We moesten hier overigens een tunnel voor door van ca. 8km. Aangekomen bij het fjord stond er op een bord dat er eventueel Papegaaiduikers konden zitten. Ik durf het bijna niet te zeggen maar ben toch opnieuw een aantal km langs de klif gaan lopen. Totdat ik een ranger tegenkwam die me toch echt vertelde “They are gone” dat ze op vakantie waren. Neemt natuurlijk niet weg dat je in een natuurpark op een schitterende locatie bent. Een ding weet ik zeker ‘Ik zet ze nu uit m’n hoofd’!.......

We zetten koers terug naar Egilsstaðir (hier zit ons hotelletje). Komen we het bordje Mjóifjörður tegen. Jullie kennen me dan moet ik daar hoe dan ook naar toe. Dit 3e fjord is een van de meest geïsoleerde van de oostfjorden. De weg, ca. 32,5km lang, die je naar en langs het fjord leidt is een overwegend goede gravelweg. Ontzettend spectaculair om te rijden hoor. De weg loopt naar Dalatangi, hier staat een vuurtoren op een prachtige locatie met uitzicht op de open oceaan. Helaas was de vuurtoren (Hij was prachtig oranje) al gesloten toen we er aankwamen. Hadden we de afslag maar niet moeten missen, hahaha.

Na de terugweg, de enkele reis duurt ca. 1:15uur, zijn we moe maar voldaan neergestreken bij een Italiaan. Hier hebben we lekker pizza gegeten en een flesje rood genuttigd.

Niet helemaal zoals gepland, maar weer een enerverend dagje met prachtige plaatjes.

Morgen zetten we de koers in van Oost naar Noord-IJsland. Tot heden, ongelofelijk maar waar, alleen maar goed weer gehad. Duimen dat het zo blijft.

Later…