Kustweg gereden vanaf Kaap Santa Maria di Leuca naar Otranda

Het ontbijt startte om 08u00 en deze keer ben ik helemaal voor een Italiaans ontbijtje gegaan. Moest er toch een keer van komen vond ik. Eerst yoghurt met muesli, fruit (Meloen, ananas, perzik) en daarna de homemade (overwegend zoete) broodjes. Zal bij deze ene keer blijven, vond de broodjes teveel van het goede. Zal weer veel gesport moeten worden na de vakantie vermoed ik! Hahaha

Vandaag stond de kustweg (Langs de Adriatische kust) vanaf Kaap Santa Maria di Leuca naar Otranda op het programma. Naar zeggen een van de mooiste en spectaculairste in Puglia. Nou niets aan miszegd hoor! In ontelbare bochten slingert de weg zich boven langs de azuurblauwe zee. Bij de meest zuidelijkste punt van Puglia ontmoeten de Adriatische en Ionische zee elkaar. Leuk om er te zijn alleen, al turend naar het water, zie je echt niet welke zee het precies is. Ik heb gewoon voor mezelf maar een lijn getrokken. Het is een gewild plaatsje van strandgangers maar vooral omdat je er goed kunt snorkelen en duiken. Er staan hier ontzettend veel villa’s van superrijken en er is ook een prachtige jachthaven aangelegd. Als je noordelijker gaat rijden kom je de een na de andere mooie plek tegen. Het is ook een ”steenrijk” gebied – en niet alleen vanwege de uit zee oprijzende rotsen maar ook landinwaarts ligt het bezaaid met stenen en keien die worden gebruikt voor de bouw van huizen maar ook voor allerlei muurtjes om eigendom af te bakenen. O.a. de olijf- en wijngaarden etc. 

Na een lunch in Santa Caesarea Terme zijn we met wat fotostops tot aan Otranda gekomen en daarna teruggereden naar onze ‘Masseria’. Lekker in de tuin voor onze kamer van de rust genoten. Hier raakten we in gesprek met een leuk jong Italiaans stel uit de omgeving van Pisa. Gezellig samen een paar Aperol spritz genuttigd. Uniek voor de familie Witteman, géén wijn, maar een aperitief met Campari! Gaan lekker eten nu. 

Morgen gaan we richting Lecce, veel over gelezen. Zijn benieuwd. 

Ciao, later…